تصاویر زیبا از چهاردانگه شهرستان ساری

   

  

تصاویردلبندهای زندگی من

       

  مهدی صفاپور                                             محمد صفاپور

تصاویر زیبای سواد کوه

    

استفاده از تصاویر با ذکر منبع بلامانع است نظر یادتون نره

تاریخچه تویه دروار

 پیشینه این منطقه تا زمان پیشدادیان که اسفندیار در گنبدان دژ(قلعه گرد کوه) دربند بود میرسد که مردم این منطقه به او آذوقه از راه آرسگ و چاهو (مناطق ییلاقی شرق تویه دروار) می رساندند. رستم هنگام گذر به سوی طبرستان در گیو تنگه با دیوان جنگ می کند و آنها را در چاه دیو آرسک زندانی می کند. داریوش سوم پس از جنگ با اسکندر زمانی رادر دریان و آبشرف (مناطق ییلاقی غرب تویه دروار) و سپس در خود تویه دروارمی گذراند و هنگامی که جاسوسان جای او را می یابند به سوی قومس و از آنجا به سوی شرق(خسرو آباد)می گریزد که در آنجا کشته می شود. زمانی که اشک سوم و تیرداد اشکانی صد دروازه (قوشه فعلی) را پایتخت خود می کنند این منطقه ییلاق آنها بوده و کاخ سر استال رومه و کهو رابنا می نهند که از آنها جز اسمی باقی نمانده است به طوری که گاهی در تقسیمات قوشه (صددروازه) را جزو منطقه تویه دروار در نظر می گیرند. در زمان اسماعیلیان به عنوان پناه گاه های ایشان بوده و بین شیعیان علویِ شمس الدینی و ملک جعفری با ایشان زد و خوردهای زیادی رخ می دهد. که بسیاری از مردم شیعه شهید و ترور می شوند .قلعه های گیوتنگه، دوقنات، دَره حسن و راههای زیر زمینی صح مربوط به این زمان است. در حمله چنگیز در قوشه و سر حدات جماران(غرب تویه دروار) و فیخار (شرق تویه دروار) این مردم در برابر مغولان از خود دفاع میکنند و به علت کمی نفرات به مناطق اطراف می گریزند و مغولان که از اینها اموالی برای غارت نمی بینند از تعقیب آنها خودداری می کنند. زمانی که نادر شاه و شاه طهماسب صفوی از مهماندوست به سوی خوار در حرکت بودند شاه طهماسب دو شب در کهو (پایین دست روستای صح)  و چهار شب دیگر رادر دروار سپری می کندکه میرزا مهدی خان استر آبادی درکتاب دره نادری از آن یادکرده است.

   حوزه علمیه این روستا از زمان مغولان تا ۷۴ سال پیش طلبه تربیت می کرد که عارف  وارسته و  مجاهد  نستوه  آیت الله ملا محمد کاظم و حاج امین وکلیه  محدثین و شیوخ بزرگ در آنجا تحصیل و تدریس می کردند و همگی دارای اجازات متعددی از طرف مجتهدین زمان بودند. ازغرب از سر حدات رضا آباد و پرور تا فولاد محله و جماران از جنوب تا جاده تهران مشهد از شمال تا رودبار سلطان میدان واز شرق تا بخش آباد و چشمه فیخار در اسناد قدیمی و ممیزی جدید مراتع توسط منابع طبیعی جزء این منطقه است. در زمان نایب الحکومگی حاج میرزا عباسعلی درزی تا چهل هزار رأس گوسفند نیزاز مردم این منطقه خراج و مالیات برای حکومت وقت(نایب التجار سمنان) جمع آوری گردیده است. از روستاهایی که زیر نظر این حکومت  در این منطقه بوده اند می توان به تویه، صح، رومه، سیاه کوه، گیو تنگه، آبشرف و آسمان لب اشاره کرد.

    از نام های قدیمی تویه دروار می توان به گزوار و زروار اشاره کردکه از زمان سلجوقیان واسماعیلیان نام آن به تویه دروار تغییر کرده است.

                                          بر گرفته از کتاب غبار گرفته تألیف م. ر. حاجیان نژاد

کوه های تویه دروار

آرسک

دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 38 کیلومتری غرب دامغان ـ 9 کیلومتری جنوب شرقی روستای سرخ ده ـ ارتفاع حدود 2710 متر ـ کوهستان البرز شرقی.

سرخ کوه

دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 38 کیلومتری غرب دامغان ـ 10 کیلومتری جنوب شرقی روستای سرخ ده ـ ارتفاع 2810 متر ـ نیمه جنگلی ـ کوهستان البرز شرقی.

شورو

  دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 32 کیلومتری جنوب غربی دامغان ـ 9 کیلومتری غرب امیریه ـ ارتفاع حدود 1410 متر ـ سرچشمه رودخانه سفید.

صبور

دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 49 کیلومتری غرب جنوبی دامغان ـ 7 کیلومتری شمال روستای دشت بو ـ ارتفاع حدود 2305 متر ـ سرچشمه رود سلطان میدان ـ کوهستان البرز شرقی.

کافر سر

دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 50 کیلومتری غرب جنوبی دامغان ـ 3 کیلومتری شمال روستای دشت بو ـ ارتفاع 2638 متر ـ کوهستان البرز شرقی ـ این کوه از طرف غرب به وسیله گردنه بشم به کوه مهتاب می پیوندد و از سوی شرق شمالی به کوه سرخ متصل می شود. 

مهتاب

دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 51 کیلومتری غرب جنوبی دامغان ـ 4 کیلومتری شمال غربی روستای دشت بو ـ ارتفاع حدود 2610 متر ـ سرچشمه رود سلطان میدان و رود تویه دروار ـ کوهستان البرز شرقی ـ این کوه به وسیله گردنه بشم از سوی شرق به کوه کافر سر متصل می شود.

یک اورس

دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان 32 کیلومتری غرب جنوبی دامغان ـ 12 کیلو متری جنوب شرقی تویه دروار ـ ارتفاع 1405 متر ـ سرچشمه رودخانه سفید.

سفید کوه

  دهستان تویه دروار ـ شهرستان دامغان ـ 25 کیلومتری غرب دامغان  ـ ارتفاع 2863 متر ـ سرچشمه رودخانه آکسی ـ این کوه از طرف جنوب غربی به کوه آرسک متصل می گردد و تواماً رشته ای را به طول 38 کیلومتر بوجود می آورند و جزو رشته کوههای حاشیه جنوبی البرز شرقی بشمار می روند

خلاصه ای از تویه دروار

خلاصه ای از روستاهای تویه دروار

نویسنده : محسن مهدی نژاد |

منطقه تویه دروار در شمال غرب و در فاصله 60 کیلومتری شهر دامغان قرار گرفته است. و از لحاظ تقسیمات شهرستانی جزء بخش امیرآباد می باشد. روستاهای این منطقه به ترتیب نزدیکی به دامغان عبارتند از : صَح ، دروار ، تویه ، دشتبو  و دهخدا.

از ابتدای جاده تویه دروار تا اولین روستا (روستای صح) حدود 17 کیلومتر فاصله می باشد. این قسمت از منطقه دارای دشت وسیعی بوده که منظره آن تقریباً همان منظره ای است که اغلب شما در هنگام عبور از جاده تهران ـ مشهد آن را مشاهده می کنید. در این دشت تنها دو یا سه محل وجود دارد که ساختمانی در آن بنا شده است که یکی از این مکان ها کارخانه سیمان تویه دروار دامغان می باشد که هنوز تکمیل نگردیده است.

اما ناگهان آن دشت وسیع و خشک و خالی از سکنه جای خود را با ورود به روستای صح به دره ای باصفا و سرسبز می دهد. این دره حدوداً از یک کیلومتری روستا آغاز گردیده و تا جاده ای که به سمت سه راه فولاد محله می رود امتداد دارد. اغلب خانه های اهالی روستای صح در محلی بالاتر از سطح جاده قرار گرفته است و جاده ، روستا را به دو قسمت نامساوی تقسیم کرده که در سمت راست اغلب منازل روستاییان قرار گرفته و در سمت چپ باغات و زمین های زراعی وجود دارد. قبرستان روستا در ابتدای آن و با فاصله حدود 10 تا 15 متر بالاتر از سطح جاده قرار گرفته است. در تمامی این دره سرسبز و زیبا بیشتر درختانی که به چشم می خورند عبارتند از : سپیدار ، گردو ، زردآلو ، سنجد ، سیب ، گیلاس و... وقتی که از روستای صح خارج می شوید دیگر وسعت دید شما به دلیل وجود کوه ها و صخره های بلند محدود می شود و بر  عکس مسیری که در 17 کیلومتری اول طی کردید و می توانستید تمام جاده را تقریباً به صورت کامل مشاهده کنید ، در این جا جاده پر از پیچ و خم خطرناک می شود. گاهی دو پیچ تند باعث می گردد شما سرعت اتومبیل را تا 10 کیلومتر در ساعت کاهش دهید. البته این کار زیاد هم بد نیست چون باعث می شود با سرعت کم و با خیالی آسوده به مناظر زیبای این دره باصفا بنگرید.

هر چه جلوتر می رویم هوا خنکتر و تپه ها و صخره ها جای خود را به ارتفاعات بلندتری می دهند. در حد فاصل روستای صح و دروار در بیشتر نقاط جاده درختان و زمین های زراعی در سمت چپ جاده و صخره های بلند با سنگ های بزرگ در کنار جاده و سمت راست قرار گرفته اند.

اما روستای دوم ، روستای دروار با بافت جدیدتر نسبت به سایر روستاهای منطقه و البته دارای یک خیابان و میدان مرکزی که کمی رنگ و بوی یک شهر کوچک را می دهد ، در خارج روستای دروار و با فاصله 400 متر بنای امامزاده شمس الدین (ع) قرار گرفته است.

پس از چند سربالایی تند ، روستای دروار در پشت صخره ها پنهان می شود و دوباره همان دره سرسبز با کوههایی که حالا دیگر ارتفاع آن ها بسیار زیاد شده خودنمایی می کنند. هوا نیز خیلی خنک و دلپذیر می باشد.

در حدود 6 کیلوتر پس از عبور از روستای دروار به روستای سوم یعنی تویه می رسیم. روستای تویه نیز جمعیت مناسبی را در خود جای داده است. دو طرف ورودی روستا باغ هایی از درختان سر به فلک کشیده گردو ، سپیدار ، توت و... قرار گرفته . در مرکزیت روستا مسجد جامع تویه واقع شده است. مصالح به کار رفته در خانه های روستاییان این منطقه بیشتر از چوب و سنگ می باشد و شباهت زیادی به روستاهای شمال ایران دارد. البته خانه های نوساز که از مصالح معمول مثل آهن و آجر نیز استفاده شده باشد نیز فراوان به چشم می خورد. در فصل تابستان خانواده های زیادی از شمال ایران به خصوص شهرهای ساری ، نکاء ، کیاسر ،سمنان ، تهران ، مشهد و... به این منطقه کوچ می کنند و همین امر باعث می شود در این ایام جمعیت روستاهای منطقه افزایش یابد. این روستا در قدیم مرکزیت داشته و قلعه گمبو که یکی از میراث این روستا است که به دلیل کند و کاو جستجو گران اشیاء قدیمی به خرابه ای بیش تبدیل شده است  و باغ های فراوانی در این روستا به چشم میخورد تو یه از سه بخش باغستان ، گل آرا ، پارچا تقسیم بندی میشود که در هر کدام از قسمت ها مسجد و امام زاده به چشم میخورد و هر منطقه قبرستان جدا گانه دارد و از نظر وسعت از تمامی روستاهای دیگر بزرگتر میباشد و همچنین به سمت شمال جاده امادمه بدهید به دوراهی میرسید که یکی آن به دهخدا و دیگردی به دشتبو منتهی میشود که هر کدام از آن زیبایی چشم گیر و مناطق دیدنی بسیاری دارند .

چشمه های انگورستانی و قلقل یکی از مناطق گردشگری این دو روستا میباشند که با عنایت مسئولان طرح های گردشگری در آن در حال اجراست

خاطرات-شماره1

خاطره

نویسنده : رضا صفاپور |

روستای تویه دروار روستای زیبا و دیدنی که هرچهار فصل در آنجا زیباییهای خاص خود را دارد یکی از زیباییها و آداب خوبی که در فصل زمستان در این روستا پابرجا بوده  شب نشینی ها و دور هم بودن همسایه ها و بستگان که محاسن خاص خود را داشت بوده است ولی متاسفانه روز به روز این سنن به فراموشی سپرده می شود یکی از خاطراتی که خودم در زمان زمستان دارم براتون بازگو می کنم امیدوارم که خوشتون بیاد از آقا محسن هم که این وب سایت را را ه اندازی نمودند نیز تقدیر و تشکر می کنم

شب های زمستان در تویه دروار از سرمای شدیدی برخوردار است سالهای 1363 تا 1366 در مدرسه سید جمال الدین اسد ابادی ( راهنمایی) مشغول تحصیل بودم اساتید خوبی داشتیم که همینجا از همه عزیزان و اساتید محترم همچون آقایان داریوش رستمیان - جمشید وفایی نژاد- عبدوسی- طاهری- اوکی- کلامی و دیگر عزیزان تقدیر و تشکر می نمایم در این بین یکی از اساتید آقای خروطی بودند که خیلی با مهربانی و عطوفت با بچه ها برخورد می نمودند و با توجه به این که تنها پسر خانواده بودند ولی با توجه به شرایط کشور به جبهه های جنگ رفتند و شهید شدند یاد همه شهدا بخیر و  برای شادی روح شهدا صلوات

ببخشید صحبت زمستان بود و شب نشینی ، یکی از رسمها و سنت های خوب که خدمتتان گفتم پس از صرف شام  چراغ فانوسی را روشن می نمودیم و به سمت خونه همسایه و یا بستگان می رفتیم و بزرگان محفل قصه ای از گذشته ها برامون بازگو می نمود ند و دسر شبانه شامل میوه هایی از جمله انگور  و انار و ... بود که باصفا و صمیمت کنار هم میل می نمودیم .
          
دوستان هم وطنان بیایید قدر لحظه ها ی زندگی خود را بدانیم