خاطرات با گویش شیرین تویه درواری-1

حدود ۵۰ سال پیش کتابی از دانشمند و نویسنده معروف بلژیکی (( موریس مترلینگ )) بازار بیامی به ، بنام( هوش گلها ) که یک قدری با این رسم و رسومات تیرماه سیزده شو یا لال شو ( شوش بَزی یِن گُویی سَر یا اسب و خری کَش به عنوان تبرک ) را مانه ،

که اونیج تِرس بِدائن دارهای بی حاصل اِه .

یک نفر تبر یا اَفِن دره را دست گیره و شو سروقت حوز دار یا اَلو داری که حاصل نَمدی.

اون گُدر داد زِنِه که بَشین کنار مُن الان مام این دارا اِز بِخ بَزنُم و هیمه چوشا هُنداجُم آتش کِله ای دِله...

ظاهراً یکنفر از همسایگان اویی صدا را مِشنُفه و به تاخت اُنجان شو و داد زِنِه : حاجی مُن ضامنش بُم . اینکار را نکنیا . مُن تو را قول دییُم که امسال قوره ای واری بار دی...

که از قضا همین جورییج بو .

بعضی جاها که مرغاشان تنبل بِن و مارغانه نَمکُنن و یا جاهای غیر معمول تخم وامِلِن که صاحاب خانه ای دست نَمرسه ، آنها را کیسه ای دِله وامِلِن و بعد کیسه را دوش گیرِن و راه دَمکُفِن. یک نفر خَوِر گیره : حاجی کجا دَری شی با این عجله ؟... با صدایی بلِند گوئه : مُنی مرغها تنبل بَبی یِن و دیگه مارغانه نَمکُنن ، ما بَشُم اِسیو همیشانا آرد هاکُنم !!... خلاصه همان اوِّلی ضامُن بو و جالب اینکه بعداز چندروز همان مرغها ، فِرمان بُرِن و شروع کُنن به گَت گَتِ مارغانه هاکِردن ...

دلانا نوه جدید از نوادگان مرحوم کربلایی غلامعلی صفاپور و مرحومه زهرا رستمیان

الهی که عاقبت بخیر شوند ایشان فرزند برادرزاده عزیزم محمد آقا می باشندو نوه برادر عزیزم مرحوم قدمعلی صفاپور

مراسم عزاداری تاسوعا و عاشواری حسینی به روایت تصویر - تویه دروار 1402

مراسم عزاداری تاسوعا و عاشواری حسینی به روایت تصویر - تویه دروار 1402

مراسم عزاداری تاسوعا و عاشواری حسینی به روایت تصویر - تویه دروار 1402

مرحومه معصومه رستمیان فرزند حاج کرم و همسر عیدعلی رستمیان

زن دایی عزیزمان  مرحومه معصومه رستمیان که در خوشرویی و صبوری زبانزد فامیل بودند یادشان گرامی و روحشان شاد 

مرحومه سکینه صفاپور شهمیرزادی فرزند محبت علی و همسر میرمحسن رستمیان

عمه عزیزمان میدانم که سختی های فراوانی کشیدید در کودکی پدر و مادر خود را از دست دادید و برای برادران جای مادر بودید روحت شاد و یادت گرامی